Ik leef nog! - Reisverslag uit Adelaide, Australië van Romy Schellekens - WaarBenJij.nu Ik leef nog! - Reisverslag uit Adelaide, Australië van Romy Schellekens - WaarBenJij.nu

Ik leef nog!

Door: Romy

Blijf op de hoogte en volg Romy

08 Januari 2017 | Australië, Adelaide

Hallo allemaal,

Geen zorgen haha, ik leef nog hoor ondanks dat ik al maanden niks meer geplaatst heb. Ondanks mijn voornemen om het beter bij te houden is dat niet echt gelukt, sorry haha. Komt vooral omdat er toch best wel wat tijd in gaat zitten in zon'n reisverslag (al gauw 2/3 uur) omdat ik zoveel wil vertellen elke keer. En vaak als ik de hele dag op de uni heb gezeten achter mijn laptop heb ik geen zin meer om nog een heel verslag te typen. Toen dacht ik nou dan doe ik het mooi tijdens het reizen, maar daar was de wifi overal echt ruk dus dat werd 'm ook niet haha. Maar bij deze alsnog een verslag!
Het zit er voor mij eigenlijk zo goed als op, morgenavond (Aussie tijd) vlieg ik naar huis en dan ben ik precies (nog net niet op het uur af haha) 6 maanden in Australië geweest. Ik heb echt de tijd van m'n leven gehad hier en vind het dan ook echt heel moeilijk om weg te gaan. Ik heb zoveel gave dingen gedaan, de meest prachtige plekken gezien en geweldige vrienden gemaakt. Australië is een geweldig land en Adelaide echt een geweldige stad om te wonen. Niet alleen is de natuur hier echt prachtig en super divers, het zijn vooral de mensen die het land zo geweldig maken. Echt, Australiërs zijn zulke leuke mensen, zo open, spontaan en vriendelijk (natuurlijk niet iedereen) en ze lijken echt te genieten van het leven. Vandaar dat ze zo relaxed lijken denk ik. Het is niet zo dat ze hier relaxed zijn van: ooh ja nee je mag je paper wel 5 dagen na de deadline nog inleveren hoor, kijk maar wanneer, maar ze zijn gewoon heel spontaan en open en daardoor komen ze wat relaxter over. En mijn tijd in Adelaide is natuurlijk vooral zo top geweest door alle leuke mensen die ik heb ontmoet, de mensen die je leert kennen maken of breken echt je tijd in het buitenland. Maargoed, na deze lofzang over Australië (niet vergetend dat er ook heel veel dingen veel slechter geregeld zijn hier en dat er ook heel veel punten zijn waarop Nederland in mijn ogen beter scoort) door naar wat ik allemaal gedaan heb de afgelopen maanden.

De laatste keer dat ik schreef was een dag voordat ik 10 dagen zou gaan reizen in the Northern Territory (Kakadu National Park, Litchfield National Park en de outback). Die reis was echt zo zo zo ontzettend gaaf!! Van alles wat ik heb gezien en gedaan in Australië was deze reis echt het hoogtepunt. De eerste 2 dagen dat we in Darwin waren was ik nog niet helemaal op mijn plek hoor, het was er super benauwd, Darwin zelf is echt niks en ik keek heel eerlijk gezegd best wel op tegen het kamperen en alle vieze beesten. De eerste dag van de tour hadden we wel meteen een super leuke groep en al veel mooie dingen gezien (ik geloof dat we eerst naar Litchfield zijn geweest en toen Kakadu), maar toen we op de camping aankwamen vond ik het echt 10x niks. Ik moest me echt over het kamperen heenzetten en het is natuurlijk best wel back to basics. Er zaten overal cane toads (een soort hele nare vieze giftige kikker), ook in de douches en op de wc dus, er sprong een kangaroe uit de wc toen iemand de deur open deed (dan schrik je wel als het donker is), overal hingen borden met wat je moest doen om slangen te voorkomen, in de rivier achter de camping zaten krokodillen, het was bloedheet, we sliepen in een soort tent met een dak en de zijkant alleen van gaas waardoor het leek alsof we midden in een soort jungle sliepen en je het gevoel had dat alle dieren over je heen liepen 's nachts. Nee ik vond het overduidelijk echt niet tof. Gelukkig veranderde dat al snel, na de eerste nacht en dag raakte ik er wat meer aan gewend en al heel snel vond ik het kamperen juist echt super gaaf! Elke avond gezellig met z'n allen rond het kampvuur, back to basics kamperen, kangaroes die zo ongeveer naast je komen zitten bij het kampvuur, simpele spelletjes spelen, simpel maar heel lekker eten. Echt, na 1.5 dag vond ik het juist fantastisch! Het tweede deel van de reis zouden we echter in swags gaan slapen, wat eigenlijk een soort slaapzak met een matras en kussen erin is waarin je gewoon buiten gaat liggen, zonder enige bescherming of tent om je heen. Dat vond ik best spannend in het begin (maar gelukkig vonden de meeste van de groep dat wel), maar vrijwel meteen nadat ik mijn swag had uitgerold en erin lag vond ik het echt top en dacht ik: oké vergeet alle enge dingen maar, dit is echt top!! Je ziet de meest prachtige sterrenhemel ooit omdat je dus echt letterlijk buiten slaapt en er zo ongeveer niemand woont in de outback en er dus geen lichtvervuiling is. Echt zo gaaf!! En in een swag slapen was gewoon echt heel vet, het ultieme kamperen. Toen ik eenmaal over m'n angst heen was bleek ik zelfs echt niet de grootste schijter van de groep te zijn haha, ik sliep vrijwel meteen die nacht en durfde zelfs alleen in het donker tussen alle dieren naar de WC. Terwijl een aantal anderen de volgende dag toch wel toegaven slecht geslapen te hebben haha. In totaal hebben we 4 nachten in een swag geslapen, waarvan het de laatste 2 dagen 's nachts echt ijskoud was en we dus in 3 t-shirts, een jas, en 2 truien buiten sliepen. Maar echt zo gaaf!! Niemand wilde na de tweede dag terug naar het hostel om daar te slapen, iedereen wilde liever in swags slapen haha. Sindsdien ben ik ook echt helemaal weg van kamperen en kan ik niet wachten om weer te gaan kamperen. De reis zelf was ook echt onwijs vet. Kakadu en Litchfield zijn erg mooi, we hebben daar vooral veel gehiked en daarna gezwommen in de vele watervallen waar we naartoe gehiked zijn. Maar het allervetste vond ik toch wel de outback zelf. Het is heel moeilijk vast te leggen op foto's en om te omschrijven, maar gewoon dat rode zand, die eindeloze weg, het feit dat er bijna niemand woont. Echt zo zo zo vreselijk gaaf!! Het tweede deel van de reis hadden we echt een super leuke groep en een hele leuke gids, de sfeer was echt top. Ondanks dat we in die 2 dagen vooral in het busje gezeten hebben (want we moesten in 2.5 dag zo'n 1300 km afleggen) was dit het mooiste stuk outback denk ik. De gids maakte 's avonds het eten ook echt op het kampvuur, wat natuurlijk extra leuk was. Hij bakte zelfs een cake en een brood op het kampvuur. Die 2 nachten hebben we ook op de twee gaafste plekken geslapen in onze swags. Oja klein detail: ik heb tijdens die 2 dagen ook mijn enorme angst voor slangen overwonnen en er eentje vastgehouden. We stopten ergens bij een benzinestation waar ze een 'huisdier' slang hadden en die mochten we vasthouden. Een aantal mensen zeiden al van: oo moet je ook doen dan kom je misschien wel van je extreme angst af (het was zo erg dat als er een foto van een slang op m'n laptop voorbij kwam ik het scherm niet aan durfde te raken). Toen dacht ik: ja dat ga ik doen, ik ga hem gewoon aanraken en misschien ook wel vasthouden. Totdat de gids naar buiten kwam met een slang van 3.5 meter, zo'n dikke vette vieze python. Toen dacht ik echt: ja de groetjes hoor, dat ga ik dus mooi niet doen. Terwijl ik ergens achter de rest stond om maar zo ver mogelijk van die slang vandaan te zijn zeiden een aantal van: joh als je het nu niet doet heb je spijt hoor. Diep van binnen wilde ik het ook wel proberen en ik stond weer bijna op het punt om het toch te doen totdat die slang bij iemand die hem vasthield in z'n shirt schoot. Nou mooi niet hè dacht ik. Maar uiteindelijk heb ik mezelf toch een beetje over laten halen en heb ik het gedaan. Ik had wel tegen de gids gezegd van: je houdt het hoofd bij je en als je die ook maar iets te dicht naar mij toe laat komen dan laat ik die slang vallen en is hij dood hè. Maar ik heb dus de achterkant van die slang vastgehouden en hem niet dood laten vallen. Ik vond het alsnog 10x niks (mijn blik op de foto spreekt boekdelen) maar ik was zo trots dat ik het heb gedaan! Ik ben nog steeds geen fan van slangen, maar mijn angst is echt veel minder geworden. Die avond heb ik zelfs vrijwillig nog een baby slang vastgehouden. Sindsdien heb ik ook niet meer als een bezetene met mijn zaklamp de hele omgeving onderzocht elke keer als ik naar de wc moest.
Daarna hadden we een vrije dag in Alice Springs voordat deel 3 van de tour begon. Alice Springs is echt vreselijk en echt helemaal ruk. Vreselijke plaats waar je vooral niet moet zijn in Australië. Maarrr de dag daarna gingen we nog 3 dagen op tour en zouden we datgene gaan zien wat het allerhoogste op mijn lijstje stond: Uluru. En ja Uluru was erg mooi en gaaf, maar valt echt helemaal in het niet bij wat we de 2 dagen daarna gezien hebben. De Kata Tjutas en Kings Canyon zijn echt 100.000 keer indrukwekkender. Dat was echt zo onwijs vet! Vooral Kings Canyon in echt een hoogtepunt! We moesten 's ochtends om half 5 opstaan op de laatste dag (we stonden trouwens elke dag zo vroeg op) om te ontbijten en daarna zouden we gaan hiken bij Kings Canyon. Lekker vroeg, want anders is het veels te warm (terwijl we 's nachts nog in 3 joggingbroeken lagen te slapen). Het eerste stuk was een behoorlijke klim omhoog en heette dan ook 'heart attack hill' omdat het zo'n klim is dat er mensen tijdens het klimmen een hartaanval gekregen hebben. Haha dat was echt motiverend. Nee, het was pittig maar zeker wel te doen en niemand van de groep is met een hartaanval naar beneden gedonderd, dus ging helemaal goed. Maar dat uitzicht daarna en Kings Canyon zelf. Echt zo indrukwekkend en zo mooi, was het vroege opstaan echt meer dan waard! Heel heel erg gaaf (sorry dat ik alleen maar kan zeggen hoe gaaf het was, dat was het ook allemaal echt). Daarnaast hebben we behalve de vetste dingen gezien en gedaan ook ontzettend veel lol gehad tijdens de reis, ik was met Hans en Koen die ik al kende in Adelaide en nog twee jongens van de uni in Maastricht en dat was echt lachen. Ook de andere mensen in de groep waren echt super leuk en gezellig. Meer dan geslaagde trip dus en ik wil nooit meer in hostels nu, alleen nog maar in swags.

De weken daarna stonden vooral in het teken van de laatste deadlines op de uni, tentamens etc. Niet dat het nu allemaal heel moeilijk is hier hoor, halverwege het semester had ik op kunnen geven omdat ik eigenlijk alles al gehaald had haha. Het niveau is echt laag hier (in alles, van tentamens tot papers tot presentaties), maar de focus ligt hier heel erg op ervaring opdoen in het bedrijfsleven en op mensen voorbereiden op het werk dat ze zullen krijgen en niet zo erg op het schrijven van een super sterke academische paper. Veel Australische studenten lopen dus 20 uur stage naast hun studie. Maarja, als uitwisselingsstudent doe je dat niet haha en bijna niemand had verder ook een baantje (ik had gelukkig genoeg gespaard dus kon maximaal genieten hier en een halfjaar niet werken) dus voor ons lekker makkelijk. Heb zeker nog wel wat gedaan hoor voor school en heb helaas ondanks goeie planning ook weleens nachten door moeten halen (op mijn eigen verjaardag notabene) om alles af te krijgen, maar het is lang niet zo pittig als in Maastricht. Op een gegeven moment had ik tentamen van een vak dat ik al lang en breed gehaald had dus ik dacht ja groetjes ik ga lekker opstap vanavond ondanks het tentamen morgenochtend om 9 uur want ik ga niet een van de laatste feestjes missen. Ik kwam om 4 uur 's nachts thuis met redelijk wat alcohol achter de kiezen en om 7 uur stond ik weer naast mijn bed om dat tentamen te maken. Ik had ook niet super goed geleerd verder, maarja ik had het toch allemaal al gehaald. Tentamen ging best goed verder. 5 dagen later bleek in een 9.8 gehaald te hebben, tot zover dus een indicatie van het niveau hier haha. Dat was wel top, misschien deze tactiek ook maar eens in Maastricht uitproberen, wie weet werkt het daar ook wel. Nee maar heb verder netjes het semester afgerond met hele mooi cijfers en echt ook heus wel wat gedaan hoor voor school, echt niet alleen hele dagen gechilled en gefeest.
Verder hebben wie die weken niet extreem veel bijzonders gedaan, we zijn die weken vooral veel in Adelaide geweest en ben veel gaan stappen en eten enzo met vrienden, dus was zeker erg gezellig! En natuurlijk met z'n allen leren in de Hub, wat regelmatig eindige een een sessie slechte Youtube filmpjes kijken.

16 november had ik m'n laatste tentamen en daarna hebben we nog een week leuke dingen gedaan in Adelaide. Regelmatig gegeten met z'n allen, nog wat dingen gedaan in Adelaide zelf zoals hiken bij Mt Lofty (de 'berg' in Adelaide) en natuurlijk inpakken voor het reizen! Hierna zou ik namelijk ongeveer 6 weken gaan reizen.
24 november was het zover en ben ik met 7 andere vrienden uit Adelaide vertrokken om de Great Ocean Road te rijden, helemaal van Adelaide naar Melbourne. Dat hebben we in 5 dagen gedaan en dat was echt heel erg leuk! Super gezellig natuurlijk, veel gelachen en hele mooie dingen gezien. De eerste dag ging het wel al mis. Ondanks dat we allemaal al 5 maanden in Australië woonden hadden we toch een beginnersfout gemaakt: afstanden onderschatten in Australië. We zouden de eerste dag het grootste deel afleggen (want de Great Ocean Road zelf begint een paar 100 km voor Melbourne pas) en naar the Grampians rijden (een natuurgebied). Volgens Google Maps slechts 5 uur rijden, maar je kunt wel raden dat dat veel langer werd dan 5 uur. Tegen de tijd dat we eindelijk aan het begin van the Grampians waren begon het al langzaam te schemeren, iets wat niet echt top is in Australië want dan komen alle kangaroes te voorschijn en is de kans op een ongeluk heel groot. Al onze vrienden die al ooit een auto hadden gehuurd hadden er allemaal een aangereden en ons gewaarschuwd dat we echt niet eigenwijs moesten zijn en in het donker moesten gaan rijden. Maarja wat moet je als je in een natuurgebied zit en het dichtsbijzijnde hostel (dat we ook al geboekt hadden) nog zo'n anderhalfuur rijden is. Tja niks. Ik moet zeggen dat ik ook echt behoorlijk geïrriteerd was want ik dacht echt dit gaat echt mis hè. In het begin ging het goed, totdat het langzaam echt donker werd. We zaten ondertussen ergens halverwege the Grampians, waar dus nergens verlichting is (echt pikkedonker) en het bereik was ondertussen ook weg. Ik vond het behoorlijk akelig, want sommige kangaroes zijn zo groot dat je hele auto aan gort is als je ze aanrijdt en dan is het wel heel erg klote als je geen bereik hebt, dan kun je niks. Het leek allemaal redelijk oké te gaan, het was toch al donker dus we dachten oké we rijden gewoon rustig, een halfuur laten aankomen maakt ook niks meer uit nu. Iedereen had een kant aangewezen gekregen om op kangaroes te letten. Toen we er een aantal zagen staan zijn we netjes gestopt. Toen we dachten dat ze wegsprongen zijn we verder gereden, maar nee hoor eentje stond op het punt weg te springen maar besloot toch op het licht af te gaan (kangaroes zijn echt heel dom) en toen hadden we er een aangereden. Het was gelukkig een kleine, dus behalve een half losse bumper en een paar flinke krassen konden we gewoon verder rijden, maar dat was echt schrikken. De kangaroe zelf was overigens gewond, maar niet dood en is later gelukkig zelf weggesprongen, al hoewel de staat van de kangaroe mij op dat moment niet kon schelen, ik was al lang blij dat wij verder konden rijden, want we hadden nog steeds geen bereik. Daarna zijn we gelukkig verder veilig aangekomen en bij inspectie de volgende ochtend was er wel schade, maar konden we gewoon verder rijden. Behalve een pluk kangaroehaar die uit de auto stak was het allemaal niet zo erg en na een nachtje slapen konden we gelukkig allemaal lachen om dat haar dat nog zo mooi uit de auto stak. Dus dat was wel een echte Australië ervaring moet ik zeggen. Niet voor herhaling vatbaar trouwens. De dag erop zijn we gaan hiken in the Grampians en ik had eigenlijk niet zo'n super hoge verwachtingen maar dat was echt heel erg mooi! Ook het hostel was heel erg fijn en natuurlijk de groep gezellig. De dagen daarna zijn we langzaam naar de Great Ocean Road gereden. De Great Ocean zelf is echt vrij kort, wel erg mooi om overheen te rijden. De highlights zoals de Twelve Apostels vond ik zelf een beetje tegenvallen, maar de weg zelf en de stranden die er langs liggen zijn echt wel heel erg mooi! En het was echt heel vet om zelf te rijden, in het begin wel spannend (want ze rijden hier links) maar het ging echt heel goed ondanks dat ik een keer een paar 100m op de rechter weghelft reed, maar dat vergeten we gewoon. Daarna zijn we nog 2 dagen in Melbourne geweest, vanuit waar de groep eigenlijk een beetje is gescheiden. Een deel naar Nieuw-Zeeland, een deel naar de oostkust van Australië etc. Melbourne zelf vond ik niet echt heel erg geweldig, wel een leuke stad maar ik ben meer fan van Sydney (maar Adelaide altijd nummer 1, duh). Het hoogtepunt was toch wel de H&M, die hebben ze namelijk niet in Adelaide en die hebben we allemaal echt gemist haha. Dus daar nog even de koffer goed gevuld voor de rest van de reis.

Daarna ben ik naar Cairns gevolgen, in het noordoosten van Australië om te beginnen aan de oostkust. Die zou ik in zo'n 3.5 week van Cairns tot Sydney gaan doen. Omdat het hoogseizoen is had ik alles van tevoren al geboekt, dus ik wist al precies wat ik wanneer ging doen. Ik heb een deel met Vanessa gedaan (een vriendin uit Adelaide), maar we hebben niet alles samen gedaan, omdat we allebei een iets andere reis wilden en een ander budget hadden. De eerste dag heb ik alleen een dagtocht naar het Great Barrier Reef gedaan. Dit vond ik, heel eerlijk gezegd, behoorlijk tegenvallen. Ik had niet echt een leuke groep op de boot (bijna iedereen kende elkaar al omdat zij een maand lang samen hadden gereisd) en het was dus best moeilijk om iemand te vinden om gezellig mee te buurten. Dat was niet zo'n goed begin van het alleen reizen, ik voelde mij die dag echt best wel alleen. Ook het Great Barrier Reef vond ik tegenvallen, het is echt wel mooi hoor, maar ik vond het allemaal niet zo indrukwekkend als verwacht, terwijl ik het heel graag wilde zien. Dat was al met al dus een behoorlijke tegenvaller. 's Avonds in het hostel kreeg ik ook nog eens vreselijke migraine, waarschijnlijk van het snorkelmasker dat continu op m'n hoofd gedrukt zat, maar ik denk ook wel een beetje van de spanning van het alleen reizen en de tegenvallende eerste dag. Een migraine aanval is al erg zat, maar het is nog 100x erger als je dan op een hostelkamer ligt met 5 andere meiden. Gelukkig waren zij heel lief en behulpzaam, maar het blijft rot om dan tussen 5 anderen te zitten. Gelukkig was het 's avonds laat weer gezakt en de volgende dag heb ik heel vroeg mijn tas weer ingepakt voor een 2-daagse tour naar het Daintree regenwoud en Cape Tribulation. Dit leek me echt al super leuk vantevoren, en dat was het ook! Dit was echt een van de hoogtepunten van de oostkust trip! Deze keer had ik echt een extreem leuke groep en het Daintree regenwoud is echt zo vreselijk mooi! We sliepen midden in het regenwoud in een huisje en het resort lag ook nog eens aan het strand, wat echt heel prachtig was. We zijn 's avonds ook een wandeling gaan doen met gids in het pikkedonker om dieren te spotten. Ik heb in m'n broek gescheten bijna van angst tijdens die tour, maar achteraf heel blij dat ik het gedaan had. Ook hebben we 's ochtends vroeg de zonsopgang op het strand gekeken, gezwommen, krokodillen gespot tijdens een boottour etc. Dit was echt een hele hele gave tour!

De volgende dag ben ik met Vanessa vertrokken naar Mission Beach. Hier zouden we vooral 2 dagen gaan chillen en dat was het ook echt, want er was geen ruk te doen haha. Maar het was wel echt heel erg relaxed en heel erg mooi daar, het hostel was een soort mega boomhut, dus daar konden we wel relaxen. Ook zaten er andere leuke mensen in het hostel, dus dat waren echt wel 2 leuke dagen.

Daarna zijn we doorgegaan naar Airlie Beach, vanuit waar we 3 dagen op een catamaran naar the Whitsundays zouden gaan. Dit stond na Uluru het hoogste op mijn lijstje en wauw wauw wauw dat was echt heel prachtig. Zo'n witte stranden, zo'n blauw water, echt niet normaal. We hadden ook een hele chille catamaran (waar we ook op sliepen) en een hele chille groep. Zeker een heel geslaagde trip ook en echt de moeite waard! 's Ochtends wakker worden midden op het water en dan met zo'n uitzicht je ontbijt eten en koffie drinken, dat is pas leven.

Daarna zijn we doorgegaan naar Rainbow Beach ('slechts' 14 uur in de bus, super dichtbij dus) want vanuit daar zouden we naar Fraser Island gaan, het allergrootste zandeiland ter wereld. Daar zouden we ook een 3-daagse tour doen in een 4-wheeldrive, die we ook zelf mochten gaan besturen. Over Fraser Island heb ik een beetje gemixte gevoelens. Het eiland zelf was heel erg mooi, maar ik vond the Whitsundays wel echt veel leuker. Het 4-wheeldrive rijden was echt onwijs vet! Maar het draaide eigenlijk amper om iets zien van het eiland, en vooral om feesten. Op het kamp 's avonds was het doel niet gezellig een biertje drinken maar echt stomdronken worden. Er zaten vooral veel 18-jarige Duitsers die een jaar in Australie gingen reizen en volgens mij voor het eerst van hun ouders weg waren en zich echt wel misdroegen. Ik vind het hartstikke gezellig om een biertje te drinken 's avonds, maar echt doodzonde en echt totaal niet leuk om op zo'n tour stomdronken te worden als hoofddoel. Daardoor gingen we ook elke ochtend pas super laat weg, want iedereen moest z'n roes uitslapen want echt super zonde is, daardoor hebben we lang niet alles op het eiland kunnen zien. Gelukkig waren er een aantal andere gezellige mensen die er ook niks om gaven om stomdronken te worden en zij waren erg aardig en leuk dus dat maakte het al een stuk beter. Verder heb ik wel voor het eerst dolfijnen in het wild gezien op Fraser Island, heel erg vet! Nee, dit was zeker niet het hoogtepunt en de volgende keer zou ik echt niet meer met deze organisatie gaan, want het was veels te duur voor een verkapte zuipvakantie op Terschelling (zo voelde het bijna, maar dan op Fraser Island).

Daarna ben ik doorgegaan naar Noosa, een hele chille plaats aan het strand waar ik 3 dagen geweest ben. Daar heb ik gekanoed in de Everglades (niet echt speciaal, maar wel gezellig) samen met de mensen van Fraser Island. Ook heb ik daar een hele mooi wandeling gemaakt door het nationale park aan de kust en op het strand gelegen. Verder werden Vanessa en ik uitgenodigd door een stel Australiërs om op hun kosten mee mojito's te gaan drinken (daar zeggen wij geen nee tegen) dus dat was ook erg gezellig. Dat was wel grappig want we wilden die avond eigenlijk vroeg naar bed en zaten allebei in onze chilloutfit nog even onze telefoons op te laden toen we hen tegenkwamen. Dus wij in onze chilloutfits mee mojito's gaan drinken, zaten we dan met onze haren niet gedaan en in onze sloeber outfits mojito's te drinken in een of andere sjieke tent waar alle vrouwen een jurkje aanhadden en hakken droegen haha. De dag erop hadden we besloten dat we opstap wilden, deze keer wel in fatsoenlijke outfit, want het was zaterdagavond en de laatste dag dat Vanessa en ik samen zouden reizen. Nou dat was echt een success, in elke club waren maximaal 10 mensen binnen en na 5 clubs te hebben bezocht gaven we op en zijn we maar gaan slapen haha. Gelukkig hadden we nog een paar drankjes gratis gekregen.
In Noosa ben ik ook nog een aantal vrienden uit Adelaide tegengekomen, dus dat was erg gezellig!

Na Noosa ben ik naar Brisbane gegaan. Best een leuke stad, maar 4 dagen waren een beetje te lang. Gelukkig kende ik van de outback trip nog een meisje dat uit Brisbane komt en ik had met haar afgesproken dus dat was erg gezellig. We hebben aan de rivier 's avonds een kerstfilm gekeken (in 30 graden, het blijft raar) en naar een vuurwerkshow gekeken. Een dag later kwam een andere vriendin uit Adelaide ook een dagje naar Brisbane en omdat het echt super heet was hebben we de hele dag vooral koffie gedronken haha. Maar het was het wachten allemaal waard, want na 4 dagen werd ik opgehaald om op surfkamp te gaan!!!! En dat was echt super super super geweldig!!! Ik heb 2 jaar geleden in Frankrijk al eens gesurfd en vond het toen echt vet dus wilde super graag op surfkamp in Australië. En het was echt top! Er waren super leuke mensen op het kamp en in de groep waar het echt heel gezellig mee was, de surflessen waren supervet, het kamp was leuk, kortom echt een toptijd. Ik was er ook met kerst en ik denk niet dat ik ooit nog zo'n vette kerst ga hebben. Om 6 uur 's ochtends opstaan om vervolgens om 7 uur in het water te liggen met je surfboard op eerste kerstdag is echt super! En vervolgens even een paar uur chillen bij 25 graden en daarna weer surfen, veel beter wordt het niet. Ook was er op kerstavond een klein feestje op het kamp, wat erg leuk was. Beste kerst ooit dus en ondanks dat ik verre van een natuurtalent ben, ben ik echt vooruit gegaan met surfen ten opzichte van Frankrijk. Niks zo leuk als merken dat het elke dag beter gaat en het steeds minder moeite kost om te staan.

Na het surfkamp ben ik naar Sydney gegaan, waar ik nog 4 dagen en ook met nieuwjaar zou zijn met een aantal vrienden uit Adelaide. We hadden met z'n allen een airbnb gehuurd. Het was vooral heel warm en benauwd, dus behalve een flinke wandeling van Bondi Beach naar Coogee Beach hebben we niet superveel ondernomen (bijna iedereen was al eerder in Sydney geweest) maar het was erg leuk om iedereen weer te zien en de verhalen van iedereen te horen over het reizen. En toen was het zover, oudjaarsdag in Sydney. Om 12 uur 's middags stonden we gewapend met 3 tassen eten, 20 liter water en heel veel zin in de bus om een plekje te bemachtigen om het vuurwerk bij de Harbour Bridge te kunnen zien. Het was echt nog totaal niet druk toen we aankwamen, dus we konden echt een hele goede plek krijgen met goed uitzicht op de brug én in de schaduw. En toen begon het wachten. Dat viel erg mee, het was gelukkig niet echt bloedheet, er hing een goeie sfeer en ik was met harstikke leuke vrienden dus dat was erg gezellig. Rond 10 uur 's avonds werd het druk en een beetje duwen, maar dat viel achteraf gezien ook allemaal erg mee. En toen om 12 uur kwam het vuurwerk. Dat was het wachten echt wel meer dan waard! Het is echt zo gaaf om dat meegemaakt te hebben. Het uren wachten, dan het aftellen, het vuurwerk. Echt heel erg vet! Ik denk dat het vuurwerk dat ik nog ooit ga zien tegen gaat vallen na dit. Overigens zagen wij niet hetzelfde als jullie op tv gezien hebben haha, om dat te zien moet je er om 6 uur 's ochtends al staan aan de andere kant van de brug en dat ging ons wel te ver. Maar desondanks was het echt heel erg mooi! Daarna zijn we vrij snel naar huis gegaan, na zo lang wachten hadden we echt geen zin meer om uit te gaan en we moesten ook nog wel een stukje lopen naar de airbnb, dus we hadden vantevoren al besloten dat we echt vooral voor het vuurwerk gingen. In de binnenstad was het superdruk, alles afgesloten en iedereen moest naar één treinstation geleid worden. Maar wederom, Australiërs hebben heel veel fatsoen dus dat verliep echt super rustig en goed en de sfeer was ook toen erg leuk.

1 januari ben ik 's avonds terug naar Adelaide gevlogen. Sydney was dus het einde van mijn reis. En sindsdien ben ik eigenlijk in Adelaide. De eerste dagen heb ik echt heel erg veel moeten huilen, Adelaide voelt echt als thuis (net zo thuis als Moergestel en Maastricht) maar aan de andere kant ook niet meer, bijna al mijn vrienden zijn weg en je vrienden maken het toch vooral thuis. Het is echt een triest gevoel om terug te komen op de plek die een halfjaar lang echt je thuis geweest is en te weten dat je bijna weg gaat en dat de komende dagen niet meer zullen worden zoals het was omdat bijna iedereen of al terug naar Europa is of nog aan het reizen is. Daar had ik het de eerste 2 dagen echt heel moeilijk mee. Ik zag er ook best wel tegenop om nog meer dan een week in Adelaide te zijn. Maar ik ben de dagen goed doorgekomen en heb er zeker nog wat van gemaakt! Heb vooral veel geslapen na al dat reizen (ik mocht tot 7 januari in mijn eigen kamer in Adelaide blijven), gewassen, mijn spullen langzaam ingepakt etc. Ik ben ook nog een dagje naar het strand geweest, door Adelaide rondgewandeld, gebarbecued, twee keer uitgeweest. Er zijn nog een paar vrienden gelukkig dus dat was erg leuk. Verder eerlijk gezegd ook best veel binnen gehangen, want het is een aantal dagen 40 graden geweest hier en dat is toch wel echt heel erg heet. Verder ben ik nog een dagje gaan surfen 2 uur buiten Adelaide (in Adelaide zelf kun je niet surfen) met Hannah en dat was super vet en ik voelde me echt net een pro, want ik kon gewoon bijna alle keren opstaan op een meer professioneel board en niet meer op een beginners board.

Nu is het dus mijn allerlaatste avond hier en ik logeer nu de laatste 2 nachten bij 2 vriendinnen, omdat ik de 7e mijn kamer uit moest. Ook wel fijn om de laatste dagen niet alleen te zijn. Ze wonen trouwens in een kerk haha dus dat is erg apart, maar wel heel leuk nog. Morgenavond om half 11 vlieg in naar Dubai, dus ik ga morgen de allerlaatste dingen inpakken en nog even het centrum van Adelaide in en dan is het echt over. Op dit moment heb ik er niet zoveel moeite meer mee als in het begin dat ik terugkwam in Adelaide, maar ik vind het wel echt heel erg dat er een einde aangekomen is. Ik heb echt de tijd van mijn leven gehad hier, het was alles en nog veel meer dan ik had verwacht. Ik heb de allervetste dingen gezien, de gaafste dingen gedaan, een super tof leven gehad in een geweldige stad, en hele leuke vrienden gemaakt waarvan ik zeker weet dat een aantal goeie vrienden zullen blijven (met Pasen komen onze vrienden uit Denemarken zelfs naar Maastricht, echt heel leuk). Ik kijk straks terug op toch wel het hoogtepunt uit mijn studententijd (en misschien wel van de afgelopen 22 jaar haha) maar ik vind het moeilijk om te gaan. Dit was vanaf mijn 12e mijn allergrootste droom, een halfjaar studeren in het buitenland. Altijd van gedroomd en jarenlang voor gespaard en nu is het over. Een halfjaar is voorbij voordat je er erg in hebt. Ik heb in een halfjaar tijd mijn leven eigenlijk opnieuw opgebouwd aan de andere kant van de wereld en dat heeft geweldig uitgepakt, wat het heel heel erg moeilijk maakt om te gaan. Ik heb ook echt super veel geleerd hier (over mezelf maar ook over 100.00 andere dingen) en dingen gedaan die ik nooit had verwacht maar die juist de allergaafste herinneringen zijn. Maar ben maar niet bang hoor, ik kom niet terug als hippie met dreadlocks en tatoeages, ben nog net zo gezellig als altijd (hahahahaha). Het is dat ik niet een halfjaar langer kan blijven, anders had ik dat zonder twijfel zeker gedaan (oké en het geld is op haha). Maar het is tijd om terug te gaan naar Nederland, mijn lieve famile en vrienden daar weer te zien (want stiekem mis ik jullie ook echt wel hoor!) en om nog een laatste halfjaar in Maastricht te wonen en die bachelor binnen te slepen. Ook weer een gave uitdaging en zeker nog een hele leuke tijd die er aankomt, dus dat maakt het minder erg. Ik kijk niet uit naar de kou (momenteel 30 graden hier en ik leef al bijna 2 maanden in 30 graden haha), maar ik moet er toch echt aan geloven. Gelukkig ga ik veel van mijn vrienden van hier nog zien want ze wonen of in Maastricht of ze komen op bezoek dus dat is echt hartstikke leuk. Dit was de eerste keer dat ik dit heb gedaan, maar wat mij betreft absoluut niet de laatste. Ik vond het misschien nog wel gaver om een halfjaar echt ergens anders te wonen en te studeren dan al het reizen en dat zou ik echt zo graag nog een keer doen. Ik zit al te denken aan een stage in Nieuw-Zeeland haha. Nee, eerst maar eens naar huis komen en genieten van alle lieve mensen en alle leuke dingen daar (want hoe verder je weg bent van huis, hoe meer je Nederland gaat waarderen) en mijn spaarrekening weer eens aanvullen. Ik kom in ieder geval ooit nog terug, zeker naar Australië want Adelaide, maar ook Australië, zijn een derde thuis geworden en ik heb hier nog lang niet alles gezien (zo verrekkes groot hier haha).

Tot over een paar dagen en de volgende keer dat ik jullie spreek sta ik weer in levende lijve voor jullie!!!

(oja lekker lang verhaal weer haha, 3 maanden samenvatten in een verslag is best moeilijk)


  • 08 Januari 2017 - 17:02

    Tante Han:

    Lieve Romy

    Kan beter zeggen "wereldreiziger"!

    Wat een mooi verslag en wat heb je mooie dingen gezien, gedaan en meegemaakt.

    1 van je dromen die is uitgekomen en zo gaan er nog veel voor je volgen.

    Bijna onderweg naar huis, met je dubbele gevoelens......maar " the home is were the heart is".

    Tot snel lieve schat en goede reis terug! Dikke knuffel xxx

  • 08 Januari 2017 - 18:26

    Mama:

    Hoi Romy, weer een mooi verslag van je. Een droom van jou is uitgekomen. Hopen dat er nog meer volgen.
    Wij kijken uit naar dinsdag om je weer te zien en te omhelzen. Tot dinsdag. Goede vluchtxxx

  • 08 Januari 2017 - 18:39

    Ilse:

    Geweldig om te lezen dat je het zó naar je zin hebt gehad! Super. Geniet van je laatste dag en een goede reis terug!

  • 09 Januari 2017 - 17:59

    Ewald Van Gisbergen.:

    Beste Romy,
    Het is best een indrukwekkend verhaal geworden.
    Hoe krijg je het allemaal zo op papier gezet.
    Je zou ook best bij een krant kunnen gaan werken.
    Ik heb genoten van je schrijfstijl, en de volgende keer dat ik weer iets van je hoor zal wel bij Epi zijn in het altijd vertrouwde Moergestel.
    Tot dan, ik heb ven je verslag genoten.

    Doei Moppie.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Romy

Actief sinds 22 Mei 2013
Verslag gelezen: 1566
Totaal aantal bezoekers 7057

Voorgaande reizen:

08 Juli 2016 - 28 Januari 2017

Studeren in Adelaide

02 Juli 2013 - 24 Augustus 2013

Werken in Frankrijk!

Landen bezocht: